کد خبر: 149565
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۹۴ - ۰۲:۳۳
- چاپ
نگاهش برایم آشناست، آنقدر آشنا که عادت کردهام او را همیشه حاضر ببینم. فرقی هم ندارد زمستان است یا تابستان، هوا گرم است یا سرد ...
به گزارش اخبار خودرو به نقل از ایران جیب ، نگاهش برایم آشناست، آنقدر آشنا که عادت کردهام او را همیشه حاضر ببینم. فرقی هم ندارد زمستان است یا تابستان، هوا گرم است یا سرد او همیشه هست.
۳۷-۳۸ ساله به نظر میرسد با همان دستکشهای زهوار دررفته و چهره آفتاب سوخته که با دیدن مسافران گذری کوچه و خیابان فریاد میزند موتور، موتور، برای او فرقی ندارد جواب من بهعنوان مسافر، مثبت است یا منفی. او سوال همیشگیاش را میپرسد. موتور، موتور. رضا شغلش پیک موتوری است. فردی که از صبح تا شب با تنها منبع کسب درآمدش یعنی موتور در کوچه و خیابانهای پایتخت به دنبال یافتن مسافر یا بار است. کسی که چراغ قرمز، صفهای طویل خودروها و عابرهای پیاده را هر روز به امید یافتن لقمه نانی پشت سر میگذارد، بیآنکه جامعه از مشکلات صنفی او باخبر باشد. او به درآمد پایین پیکموتوریها اشاره میکند و میگوید: ما پیک موتوریها اگر خیلی خوشبینانه هر روز هم سرویس داشته باشیم روزی ۴۰هزار تومان بیشتر درآمد نداریم و روزهای تعطیل هم که.... از این مقدار درآمد سهم زیادی از آن را باید برای بنزین و هزینه تعمیر موتور پرداخت کنیم، بیمه و تسهیلات دیگر هم که هیچ... ، شما قضاوت کنید با این درآمد ما چگونه زندگیمان را بگذرانیم؟ شغلی که هنوز به رسمیت شناخته نشده است؛ از زمان راهاندازی نخستین دفتر پیک موتوری در تهران تاکنون دفاتر پیک موتوری زیادی دراین شهر سر بیرون آوردهاند و برخی بدون عضویت در اتحادیه و داشتن مجوز به فعالیت میپردازند، اما این حرفه هنوز بهعنوان شغل پذیرفته نشده و برای شاغلان در آن نیز بیمه تعریف نشده است.
«رضا. ا» که چند سالی است بهعنوان پیک موتوری فعالیت میکند، در اینباره میگوید: ما از امنیت شغلی و بیمه و بازنشستگی برخوردار نیستیم. گویی در جامعه اینطور جا افتاده که هر کس نتواند شغلی پیدا کند و هیچ جایی به او کار ندادهاند، به این حرفه روی آورده اما ما نان جانمان را میخوریم. او میگوید: در شهری مانند تهران هر روز احتمال وقوع شدیدترین تصادفها برای ما وجود دارد. در گرما و زیر آفتاب، در سرما و سوز شدید آنکار میکنیم و چون شغل جایگزین دیگری نداریم و در واقع چاره دیگری نداریم، مجبوریم شغلی را ادامه دهیم که در نگاه عموم مردم، اساسا شغل به شمار نمیرود و فرد تنها از روی ناچاری و زمانی که همه درها را بسته میبیند، به این کار روی میآورد. «فرهاد. پ» پیک موتوری دیگری است که میگوید: در این شغل همواره خطر جانی ما را تهدید میکند، تعداد زیادی از همکاران ما در اثر تصادف، آسیبهای جدی دیدهاند و چه بسا بسیاری از آنها، جان خود را در این راه از دست دادهاند.
نقش اعضای صنف در اقتصاد کشور به فراموشی سپرده شده
پیک موتوری، صنفی است که ترافیک و شلوغی خیابانها اختلالی در کارش ایجاد نمیکند و مسیر را در کمترین زمان ممکن طی میکند تا مسافر یا باری را به مقصد برساند. پایتخت هر روز بر آمار جمعیتش افزوده میشود و با بار ترافیکی بالا در کلانشهری چون تهران، زمان از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است و برای دور زدن مشکلات ترافیکی، پیک موتوری بهترین گزینه است. هرچند این صنف زحمتکش با انجام فعالیتها در کمترین زمان ممکن به تمام مردم و مشاغل خدمات ویژهای ارائه میدهند اما خود درگیر موانع و مشکلاتی هستند که روی انجام خدمات آنها تاثیرات نامناسبی گذاشته است. در اینباره محسن طاقدار، رییس اتحادیه وانت بار و پیک موتوری تهران با اشاره به نقش اعضای این صنف در اقتصاد کشور میگوید: این اتحادیه قدمتی ۴۰ساله دارد و از سال ۱۳۵۱ تنها متولی قانونی صدور مجوز فعالیت پیک موتوری و تاکسی بارهای تهران است. او توضیح میدهد: این اتحادیه در حال حاضر بیش از ۲هزار عضو دارد، شاید از منظر یک اقتصاددان فعالیتهای تجاری و بازرگانی و بازدهی کارخانهها قلب اقتصاد کشور باشد، اما این صنف نیز با توجه به زحمت و تلاش و حاشیه امنیت کاری اندک و جابهجایی روزانه چندین تن بار، کانونی برای حمایت از اقتصاد کشور است.
تامین اجتماعی و بیمه اصلیترین چالش صنف
رییس اتحادیه تاکسیبار و پیک موتوری تهران در ادامه اصلیترین چالش این صنف را نداشتن بیمه تامین اجتماعی عنوان میکند و میگوید: از ۳ سال پیش اتحادیه پیگیری این موضوع را در دستور کار خود قرار داده اما متاسفانه با وجود خطرات بالای این شغل و اینکه قشر ضعیف جامعه در این شغل فعال هستند، به نتیجهای نرسیدهایم. طاقدار با اشاره به اینکه رانندگان تاکسی و مینی بوس زیرپوشش بیمه تامین اجتماعی قرار دارند. اضافه میکند: به دنبال دریافت سهمیه سوخت موتورهای پیک و وانت بار هستیم و در کنار آن برای شناسنامهدار کردن پیکیها به دنبال بستهای برای جذب آنها هستیم تا به این طرح ورود کنند. موقعیت جغرافیایی استان تهران و ناهمواریهای خیابان موضوع دیگری است که رییس اتحادیه تاکسی بار و وانت بار تهران به آن اشاره میکند و میگوید: مجموع این شرایط موجب میشود تا اعضای صنف از موتورهای تولیدی شرکتهای معتبر استفاده کنند که دارای ضمانت چندساله باشد.
طاقدار میافزاید: متاسفانه به هیچ عنوان از این اتحادیه که یک مرجع قانونی به شمار میرود در جلسات تصمیمگیری سازمانها و ارگانها دعوت به عمل نمیآید. موضوعی که جای تامل دارد. وی اضافه میکند: هدف ما این است که با ارتقای کیفی خدماترسانی و جابهجایی کالا و بار، ضریب ایمنی جابهجایی کالاها را افزایش داده و ناوگان را ساماندهی کنیم. همچنین نسبت به رفع مشکلاتی که قشر فعال در حوزه جابهجایی بار و کالا با آن مواجه هستند، اقدام خواهیم کرد. طاقدار در ادامه به وضعیت رانندگان وانت بارها میپردازد و میگوید: آنها نیز در شرایط مطلوب و مناسبی قرار ندارند و با وجود مشکلاتی مانند فرسودگی خودروهایشان یا نداشتن امکانات رفاهی مناسب مانند بیمه، مجبورند ساعتها برای کار کردن در خیابانها سرگردان بچرخند و حتی با ۳ یا ۴ وانت دیگر برای جابهجایی بار با قیمت کمتر رقابت کنند تا بتوانند کار کرده و درآمدی کسب کنند. وی در پایان از دولت خواست تا اتحادیه یادشده را در راستای ساماندهی موتورسوارها و وانت بارها همراهی کند.